Reggio Emilia Yaklaşımı

Hayallerini Özgürce İfade Eder: Reggio Emilia ortamında sanat, doğa materyalleri ve serbest ifade araçları önemli yer tutar. Çocuklar fikirlerini çizer, boyar, inşa eder, hikâyeler yazar veya dramatize eder.

Projeye Dayalı Öğrenmeyle Derinleşir: Eğitim süreci kısa ünitelerden çok, çocukların ilgisine göre şekillenen uzun soluklu projelere dayanır. Bu projeler çocukların ilgilerini, sorularını ve meraklarını merkez alır.

Eleştirel Düşünme Geliştirir: Öğretmenler, çocuklara cevap vermekten çok, onlara düşünmelerini sağlayacak sorular yöneltir. Bu yöntem çocukların analiz, değerlendirme ve etkileşimli düşünme becerilerini güçlendirir.

Grup İçi İletişim ve İş Birliği Becerisi Kazanır: Çocuklar ortak projelerde birlikte çalışarak sosyal etkileşim kurar, dinlemeyi ve fikir birliğine varmayı öğrenir.

Öğrenmeyi Gözlemleme ve Belgeleme İmkanı Bulur: Reggio sınıflarında yapılan her etkinlik, çizim, konuşma ve gözlem; öğretmenler tarafından belge haline getirilir. Bu sayede çocukların öğrenme süreçleri görünür hâle gelir ve çocuklar da öğrenmelerine dair farkındalık kazanır.

Çevresini Aktif Bir Öğrenme Aracı Olarak Kullanır: Ortam, Reggio’da “üçüncü öğretmen” olarak kabul edilir. Sınıflar, doğa materyalleriyle zenginleştirilmiş, açık uçlu öğrenmeyi teşvik eden, çocuğu öğrenmeye çağıran bir şekilde düzenlenmiştir.

Doğayla Bağ Kurar ve Sorumluluk Üstlenir: Bitkiler, doğal malzemeler ve geri dönüşüm materyalleri öğrenme süreçlerinde aktif olarak kullanılır. Bu da çocukların çevre bilincini ve duyarlılığını geliştirir.

Çocuk İmajı: Reggio Emilia’ya göre çocuk, doğuştan öğrenme arzusuna sahip, güçlü ve potansiyel taşıyan bir bireydir. Bu nedenle çocuğa güvenilir, aktif ve eşit bir öğrenen gözüyle bakılır.

Ortamın Rolü ("Üçüncü Öğretmen"): Sınıf ortamı sadece bir fiziksel alan değil, öğrenme süreçlerini yönlendiren bir katılımcıdır. Materyallerin doğal ve estetik düzenlenmesi, keşfetmeye teşvik eder. Ortam; etkileşim, gözlem ve anlam kurma için tasarlanır.

Katılımcı Eğitim: Öğretmen, öğrenci ve aile arasında sürekli bir iletişim ve iş birliği vardır. Veliler eğitim sürecinin bir parçası olarak görülür, şeffaflık ve topluluk katılımı esastır.

Proje Tabanlı Öğrenme: Öğrenme süreci, çocukların ilgi alanlarına göre oluşturulan uzun soluklu projelere dayanır. Bu projeler, çocukların meraklarını derinlemesine araştırmalarına olanak tanır.

Dokümantasyon: Çocukların öğrenme süreçleri gözlemler, fotoğraflar, ses kayıtları ve çizimler ile belgelenir. Bu, hem öğretmenlerin pedagojik analizini güçlendirir hem de çocukların düşünce süreçlerini görünür kılar.